يفيض الكون فى عينى
وأراكِ فى خيالى كونا
أراكى فى الربيع زهرة
يفيض منها عطرا
أراكى فى الفضا قمر
يضئ ليالٍ كحلى
أراكى بالنهار شمس
تنثرُ فى خلايايا عشقا
أراكى فى البيداء شجرة
يستظل بها من يهوى
أراكى بالانهار
تسقينى بيدكِ ماءا عذبا
أراكى بالبحار موجة
اخذتنى لبر الامان تمنعنى غرقا
أما فى الارض فانتِ فى قلبى
كساقٍ جاء يروينى حبا
بقلم / حماده صابر
تعليقات
إرسال تعليق